Ede

27 juli excursie Noord-Limburg

Het voelde als een schoolreisje zo op een dinsdagochtend terwijl we onze boterhammetjes smeerden aan het aanrecht en ingepakt in onze rugzakken stopten. Mijn schoonzus, ze komt niet uit de buurt, was de avond ervoor blijven slapen. Dat verhoogde de feestvreugde al. Voor haar was dit, net als voor mijn ouders die ik later op zou halen, het eerste ‘familie-uitje’ dat volgens de Covid-richtlijnen weer mogelijk was.

We keken nog even naar buiten. Zou het droog blijven vandaag? Welke schoenen trekken we aan? We besloten het ‘praktisch’ te houden. We stapten in de auto, pikten mijn ouders onderweg op en togen naar de afgesproken plek. De bus stond al klaar. De excursie-leiding ook. Na de administratieve plichtplegingen (het inleveren van de gezondheidsverklaringen) stapten we allemaal in volgens het zit-plan.

Noord-Limburg klinkt best ver. Maar door een uitermate prettige rijstijl van de chauffeur, wat gekeuvel onderweg en wederzijdse beloftes dat we geen plantjes zouden kopen: “onze tuin staat vol”, kwamen we vlot op de eerste plek van bestemming aan.

Tuin Verheggen in Lottum
De tuin, we waren nog niet eens binnen, oogstte al lof. Op de oprit hadden de tuineigenaren een bankje staan met prachtige potten met planten. Op een tafeltje stond een vaas, met wat geplukte bloemen. De eerste foto’s werden al gemaakt.

We liepen door de poort waar een prachtige hemelboom stond. Mevrouw Verheggen heette ons hartelijk welkom. We vonden allemaal een stoel, op het gazon, op het terras of bij het mooie tuinhuis. Ze deed de inleiding, verzorgde ons met koffie en vlaai waarna we ondertussen wel popelden om de tuin in te wandelen. De planten in de gemengde borders stonden fier te bloeien. Wat een kleurenpracht. Meneer Verheggen had zich toegelegd op Dahlia’s en het maken van plantenrekjes, zag ik in de verkoophoek. Dat was dus zijn geheim waarom al die planten zo mooi rechtop stonden te bloeien! Tientallen soorten Dahlia’s had hij te koop. Voor een zacht prijsje gingen heel wat Dahlia’s van de hand. Verder wandelend kwam je in de vier-kleuren tuin, een schaduwtuin, een stuk met rozen en kruiden, en vervolgens weer op het gazon met de hemelboom. De tuin met Dahlia’s gecombineerd met grassen vonden we het spektakelstuk.

De buschauffeur opende de bagageruimte vast. Heel wat tasjes met gekochte planten vonden er een plekje. Na een stukje rijden in de bus volgde de tuin in Hout-Blerick, de tuin Brookergarden.

Brookergarden
De buschauffeur oogstte ook lof: hij manoeuvreerde de bus langs een smalle weg, vlak voor de ingang van de tuin. De entree van de tuin, een laan, héél netjes aangeveegd, met aan weerskanten paars-bloeiende Nepeta zouden het thema aangeven: paars-tinten, onwaarschijnlijk goed verzorgd -lees: geen onkruidje gezien- en zichtbare toewijding.

Mevrouw Gubbels heette ons welkom. De hoeveelheid vierkante meters (5500 m2), de uren werk die zij besteedt in de tuin, de Salvia’s die ze elk jaar uit de grond haalt en in de kas zet, (ze vervolgens markeert met een stokje op de originele plek in de border), het aantal bloembollen 20.000 dat ze elk jaar poot, het duizelde. Wat een toewijding en passie voor haar tuin.

We deelden de groep in tweeën, zo paste het aantal mensen op het terras dat alvast met de lunch zou beginnen. Onze groep liep rechts van de oprijlaan het gazon op. Een waar groen tapijt. De greenkeeper van de golfbaan zou hier likkebaardend hebben staan kijken.

Langs de vloeiende borders liepen we verder. We zagen hoeken, en hagen, en verrassende plekken, allemaal in dezelfde roze-, wit- en paarstinten. Bij het binnenlopen van de tweede tuin was links een muurtje gestapeld met wat stenen, verder wandelend bleek dat de achterkant van het muurtje een aflopende border vormde die in de vijver uitkwam. De planten op een aflopende border kwamen zo op een heel mooie manier uit. Naast de vijver was een strandje gemaakt met twee ligstoelen en aangeharkt wit zand. Na wat twijfelen durfden we hier in onze voetstappen op achter te laten.

Om de oude schuur, een fantastisch tuinhuis met ervoor een zwembad, liepen we verder waar een tweede vijver lag. We keken onze ogen uit. Een vijver, compleet met waterval, waar onder een bloeiende Albizia een prachtige plek was ontstaan met decking en twee stoelen erop. Verder lopend kwam we uit op het terras voor het tuinhuis. Hier gebruikten we de lunch en liet ik mijn belofte – geen plantjes te kopen – voor wat het was.

Ook hier op het terras had mevrouw Gubbels prachtige hoekjes gemaakt met bloeiende Agapanthus. We maakten nog wat foto’s en moesten er helaas weer van door.

Kwekerij de Wagt
De derde plek van bestemming was de Kwekerij van Opvallende Vaste Planten van Marcel de Wagt. De excursieleiding verzorgde drankjes en koek. Een groep tuinliefhebbers neerzetten in een kwekerij is natuurlijk de kat op het spek binden. Al onze voornemens vlogen uit het raam en met nog meer tasjes met gekochte plantjes vertrokken we weer naar Ede. De eerste regendruppels vielen terwijl we de bus instapten.

Bedankt voor de leuke dag en tot de volgende keer.

Saskia van den Ende

Meer foto's van de excursie zijn hier bij Foto's te bekijken.

20 mei excursie Dreumel en Demen

Graag wil ik beginnen Annemarie en Lucie een heel groot compliment te geven dat ze, ondanks corona en de onmogelijkheden die daarmee samenhangen, er toch in geslaagd zijn een boeiende excursie te organiseren. Dankzij een strakke organisatie met in- en uitstappen en een vaste, toegewezen zitplaats in de bus kon iedereen zich “veilig op reis” voelen.

Eerst bezochten we de tuin Nieuwe Robbenkampen in Dreumel. Een grote landschapstuin met drie grote vijvers waaromheen grote groepen vaste planten rondom zeer bijzondere bomen en struiken. En dan niet bijvoorbeeld 20 phloxen, maar 10 vierkante meter van een soort. Snoeien en knippen doe je dan met een bosmaaier! Snoeisel hakselen en tussen de planten gooien en je ziet er in de zomer niets meer van. Goede compost voor de kleigrond. Een manier van in het groot denken en werken. Boeiende uitleg over alles wat dan al bloeit en over wat nog komen gaat. Hoe zal de tuin er uit zien in de zomer?

Dan naar de tuinen in Demen. Jaren geleden waren we hier ook, maar dan in een ander seizoen. De eigenaresse heeft daarna in de winter nog een lezing voor ons gegeven en nu dus weer een bezoek. Een heel hartelijke ontvangst met koffie/thee en wat lekkers en dan de tuinen in. Voor enkelen van ons was veel herkenbaar, maar toch verrassend, omdat andere planten in bloei stonden. Dan zie je maar weer dat het goed is om een tuin in een ander jaargetijde nog eens te bezoeken. Dat levert ook goede gesprekken op met mede excursiegangers.

Anneke Florijn

Meer foto's zijn natuurlijk te zien bij 'Foto's'.