Onze tuin was al mooi toen we 10 jaar geleden hier kwamen wonen. Een grote rode beuk in de achtertuin, een vijver, verborgen paadjes langs struiken, een beetje donker en geheimzinnig. En toch is er elk jaar wel weer iets veranderd. Wat meer plek voor bloeiende planten, de olijfboom die verkommerde in een pot is nu een flinke boom in de volle grond, ach, een sierappel kan er ook nog wel bij, en een extra border in het grasveld, een wat rommelige heg langs de straat...

De immense sombere taxus moest dit voorjaar wijken, wat gaan we met al die ruimte doen!? Aan de zijkant van het huis is er ruimte voor een nieuwe vijgenboom, de vorige moest helaas plaatsmaken voor een kleine uitbouw van ons huis.

De tuin is altijd in beweging, wat aan komt waaien en leuk is mag blijven, wat gaat overheersen moet uiteindelijk plaats maken. We passen de beplanting aan, om beter bestand te zijn tegen warmte en droogte, en om het hele jaar iets te betekenen voor vogels, insecten, en vlinders. En de ene keer lukt dat beter dan de andere keer. Hoe onze plannen dit keer uitpakken kunnen jullie hopelijk begin juni al zien.

Alwine Kardinaal

We kochten ons huis, en dus de bijbehorende tuin, in 2000. Jarenlang was er niets meer gebeurd aan onderhoud. De takken van de imposante rode beuk reikten tot op de straat, het gras stond kniehoog, het schuurtje met het dak van asbest was door zijn stutten gezakt. Het huis uit 1932 was er zo mogelijk nog slechter aan toe. Afgezien van de muren moest alles op de schop.

Voor ons bood het verwaarloosde geheel een kans. Een kans om op een unieke plek op 200 meter afstand van het bos van ons verwaarloosde stekkie aan de Engweg iets nieuws en vooral moois te maken. De tuin werd helemaal leeggehaald, alleen de beuk bleef staan. Monumentaal en trots. En vervolgens legden we borders aan en maakten we de tuin kleinkindvriendelijk. Wat volgde was een traject van 25 jaar van herbezinning (de kleinkinderen ontgroeiden het speelparadijs) en nieuwe uitgangspunten. Een traject dat anno 2025 uitgemond is in een natuurlijke tuin met twee vijvers en ruime borders met veel inheemse vaste planten (met dank aan de Hessenhof).

We hebben het ons niet makkelijk gemaakt, want het is nog steeds een aanpak van veel werk en van vallen en opstaan, niet in het minst door de jaarlijkse invasie van het grote slakkenlegioen. Inmiddels staat wel vast wat het niet doet: crambes bijvoorbeeld, stokrozen (heel jammer), lupines, eigenlijk alles wat lekker mals en sappig is. Maar er zijn ook blijvertjes:  salvia’s in allerlei kleuren, stachys, verbena, muurbloemen, nepeta, lychnis, lavatera …. Om de relatieve saaiheid van die trouwe vaste planten te compenseren experimenteren we sinds een paar jaar met dahlia’s. Niet zomaar een losse flodder, maar heel veel dahlia’s. Dat is een hachelijk avontuur, want het vereiste een dagelijkse strijd tegen de slakken. Elke avond weer met een zaklamp de tuin in om de veelvraten weg te plukken van vooral de jonge dahlia’s. En zo kon het gebeuren dat onze tuin begin november nog een zee van kleur was. Ze lieten zich niet kisten, die dappere dahlia’s in hun tweede groeispurt.

Annelies Barendrecht  

Truus en Hildert wonen nu 12,5 jaar aan de Willem Welgravenlaan 2. Ze woonden hiervoor in een huis aan de Klomperweg met een grote vijver, siertuin en moestuin. Op hun nieuwe adres wilden ze dat allemaal houden, alleen dan op kleinere schaal. In de tuin was al een grote vijver aangelegd toen ze er kwamen wonen en er stond een mooie dakplataan.

Truus en Hildert hebben de overige beplanting aangepast aan hun wensen. Hildert is imker en heeft planten gekozen die nectar en stuifmeel leveren voor de bijen. Hildert heeft ‘s winters verschillende bijenkasten in de tuin. In het voorjaar worden de bijenkasten verhuurd aan fruittelers en in de zomer gaan ze naar bosschages in de Noordoostpolder.  Hij heeft een aantal bijenkasten ingebouwd in kliko’s. Hierin warmt de lucht in het voorjaar sneller op, waardoor de bijen eerder broed maken en er uiteindelijk grotere volken komen.

Hildert houdt van heidetuinen met spoorbielzen. Hij heeft dit soort tuinen veel aangelegd voor klanten tijdens zijn werkzame leven als hovenier. Hildert houdt ook van gele bloemen, maar Truus absoluut niet.  In de zomer plant Hildert eenjarigen, zoals petunia’s en vlijtig liesjes, tussen de vaste planten.

Hildert teelt groenten, tomaten, paprika’s en komkommers in verhoogde bloembakken.  Deze bloembakken staan verspreid over de tuin en vormen zo onderdeel van de siertuin.

Truus en Hildert hebben een groot tuinhuis waardoor ze ook met regenachtig weer buiten kunnen zitten en eten. Het tuinhuis heeft een groen dak met wilde wingerd en robertskruid. Dat geeft een roze deken in de zomer en een rode deken in de herfst.

Truus en Hildert hebben hun tuin al eerder opengesteld voor bezoek. Ze vinden het leuk om dat nog een keer te doen. Het is een extra stimulans om de tuin vóór 4 juni helemaal op orde te maken.

Ingrid Schilstra

Jannie woont sinds 1 jaar aan de Willem Welgravenlaan 20. Zij houdt erg van tuinieren en had hiervoor een huis met een grote siertuin aan de Postweg. Voordat Jannie dit huis kocht, had het 3 jaar leeggestaan. De tuin was erg verwaarloosd. Er stonden 2 grote dennen die gerooid zijn. De grote berk op de hoek van de tuin is wel blijven staan.

Jannie heeft een hovenier opdracht gegeven om de tuin aan te leggen. De hovenier kreeg van haar de vrije hand in de keuze van de beplanting, maar hij gaf wel aan dat Jannie precies wist wat ze wilde. Jannie heeft haar tuin zo aan laten leggen dat ze al het onderhoud zelf kan doen. Alleen het knippen van de haag besteedt ze uit aan haar zoon. Jannie wilde geen gazon om te maaien en stelde de hovenier kunstgras voor.  Dat vond de hovenier geen goed idee, maar hij heeft zonder kunstgras kans gezien om een prachtige tuin aan te leggen, waar het hele jaar wel iets bloeit.

Er staan de volgende struiken: 2 leiperen, 2 seringen, krentenboompje, magnolia, judasboom, kornoelje, kardinaalsmuts, rododendrons, hortensia Annabelle. En o.a. de volgende vaste planten en siergrassen: herfstaster, hemelsleutel, meisjesogen, vergeetmenietje, lavendel, kerstroos, salvia, ridderspoor, geranium, vrouwenmantel, prachtrozenkransje, herfstanemoon, lampenpoetsersgras en vingergras.

Jannie zit graag op haar terras. Door de 2 leiperen zit ze vrij van inkijk vanaf de weg. Ze heeft een aantal bloembakken op het terras die ze elk jaar vult met eenjarigen. Ze heeft uitzicht op een drinkschaal voor vogels waar een merel elke dag een bad komt nemen.  Jannie verwacht dat er in juni heel veel vaste planten zullen bloeien, waardoor alle grond bedekt is.

Ingrid Schilstra